به گفته بعضی از کارشناسان استقلال در لیگ یازدهم تیم کاملی بود که به دلیل مصدومیت های پیاپی ستارگانش قهرمانی را از دست داد. فصل که تمام شد اما تحلیل ها سمت و سوی بهتری پیدا کرد و ضعف های استقلال در دو نکته اصلی خلاصه شد، عدم تعادل تیمی در دو سمت و فقدان یک مهاجم بلند قد که بتواند ارسال های از جناحین را با ضرباتش کامل کند.

با این اوضاع بود که امیر قلعه نویی تیمش را برای لیگ دوازدهم سر و سامان داد ولی در همین چهار هفته ثابت شد که نه تنها آن دو ضعف استقلال از فصل قبلی پابرجاست که مهمترین پوئن مثبت این تیم هم از بین رفته است.

بیک زاده، درمان درد نبود

استقلال فصل قبل فقدان یک مدافع رونده را در سمت چپ حس کرد و هرگز نتوانست بسان سمت راست کار کند. البته این یک ایراد تاریخی هم هست چرا که استقلال همیشه در جناح راست بازیکنان کامل تری نسبت به جناح چپ داشته، از بیانی و زرینچه و فرزاد مجیدی تا نوازی و خسرو حیدری و محمد تقوی اما در سمت چپ به جز نیکبخت و ورمزیار دیگر نمی توان به مهره خاصی در این دو دهه اخیر اشاره کرد.

بیک زاده برای این سمت زمین خریداری شد ولی همچنان برهوت در این جناح خودنمایی می کند. جالب اینکه فصل قبل حسینی و امیرآبادی حداقل در فاز دفاعی قدرتمندت بودندت ولی بیک زاده نه در دفاع و نه در هجوم، مهره مد نظر قلعه نویی و استقلال نبوده و هنوز به هفته چهارم نرسیده با هواداران به مشکل خورده.

کدام مهاجم همه کاره؟

مشکل استقلال این است که نمی تواند روی هیچ کدام از مهاجمانش در این فصل به طور کامل حساب کند. میلاد میداودی هر لحظه پتانسیل مصدومشدن را دارد و در زمین هم که هست می خواهد گل قشنگ بزند پس فقط شوت می زند. آرش برهانی تحت هیچ شرایطی مهاجمی قابل اعتماد نیست حتی اگر آقای گل لیگ هم بشود.

امین منوچهری در سایپا هم مهاجم همیشه ثابت و گلزنی نبود و در یک فصل فقط 6 گل زد (به اندازه تعداد گل هایی که یرکوویچ در یک نیم فصل برای استقلال زد) و سیاوش اکبرپور هم همیشه یک مهاجم دوم خوب بوده نه یک گلزن. قلعه نویی در این قاب بود که به حضور فرهاد مجیدی رای منفی داد تا استقلال این فصل در فقدان یک مهاجم کامل روزگارش را سپری کند.

بدون ستاره

استقلال با مظلومی هم دو مشکل قبلی را داشت ولی در ترکیب این تیم ستاره هایی بودند که می توانستند در یک لحظه کار را تمام کنند. یکی مثل فرهاد مجیدی که در 6 هفته پیاپی 7 گل زد یا یکی مثل مجتبی جباری که با یک پاس می تواند تمام سرنوشت بازی را عوض کند. استقلال این فصل نه تنها این دو ستاره را ندارد که حتی تیموریان را هم ندارد تا حداقل میانه زمین و مالکیت توپ را به نفع استقلال کند.

مشکلات یک طرف، قلعه نویی یک طرف

محمد تقوی بازیکن قدیمی استقلال در این باره می گوید: «تمام این بحث ها را باید تایید کرد. استقلال به رغم اینکه اکثریت بازیکنان فصل قبلش را حفظ کرد اما تا اینجای فصل که همان کمبودهای فصل قبل را داشته، نه بیک زاده توانسته در سمت چپ مثل حیدری در سمت راست بازی کند یا حداقل بهتر از نمایش مردان سمت چپ استقلال در فصل قبل باشد و نه این تیم مهاجمی دارد که ششدانگ باشد، بتواندت پشت به دروازه خوب بازی کند وهر لحظه بوی گل بدهد. استقلال ستاره خاصی هم ندارد و همه چیز این تیم در میانه زمین به خسرو حیدری و فابیو جانواریو ختم می شود که تیم های رقیب هم با علم به این موضوع وارد زمین می شوند اماهمه اینها را باید یک طرف قرار داد و امیر قلعه نویی را طرف دیگر. قلعه نویی بدون تردید همه این مشکلات را دیده و خودش هم بهتر از همه می داند برای رفع آنها باید چه کار کند. جا افتادن جواد نکونام و رسیدن او به شرایط ایده آل، تبدیل شدن زندی به همان بازیکن نیم فصل دوم لیگ قبلی و پیدا شدن زوج کاملی برای خط حمله می تواند نقش همه این نقطه های ضعف را به کمترین حد رسانده یا کاملا از بین ببرد.»